Muzyka kameralna skupia w sobie wiele problemów współczesnej kompozycji. Dzięki temu, że oferuje twórcom ograniczone środki, skłania do koncentracji na szczególe. Staje się okazją do precyzyjnego kształtowania formy, określania relacji między instrumentami i analizowania ich brzmienia. Przekształcenia elektroniczne mogą wzbogacić tę muzykę o dodatkowe walory, rozwijać możliwości instrumentów, budować kontrasty.

GPS-Trans 12 to projekt łączący elementy miejskiej instalacji audiowizualnej, interaktywnego performance i koncertu z udziałem improwizujących muzyków.

Ulice miasta Wrocław nagrywane są synchronicznie przez zestaw 4 kamer wideo umieszczonych w samochodzie. Podczas wykonywania projektu samochód z systemem GPS przemierza ulice miasta przesyłając swoje współrzędne do systemu sterującego 4-kanałową projekcją wideo. Samochód staje się wykonawcą swoich własnych nagrań. Transmituje nagrania ulic miasta w czasie i przestrzeni, stąd tytuł projektu GPS-Trans. Ekrany ustawione są w formie czworoboku imitującego boki samochodu. Publiczność znajduje się zarówno w środku jak i poza bryłą projekcyjną. Projekcja ulic miasta sterowana przez samochód z systemem GPS jest wyznacznikiem podstawowej audiowizualnej struktury projektu. Prędkość odtwarzanego materiału wideo zależy od prędkości samochodu wykonawcy. Zatrzymanie samochodu zamraża materiał wideo i jest sygnałem do rozpoczęcia partii instrumentalnych oraz przetworzeń wideo. Czwórka muzyków siedzących na zewnątrz 4 ekranów traktuje materiał wideo jako wyjściową partyturę graficzną. Dźwięki instrumentów wpływają na przetworzenia materiału wideo, co stanowi kolejny element wzajemnej interakcji pomiędzy samochodem i improwizującymi muzykami. Przetwarzanie wcześniej nagranego materiału wideo oraz audio zależy od wysokości, gęstości i dynamiki partii instrumentalnych, równocześnie od lokalizacji i prędkości samochodu-wykonawcy, a także ruchu  publiczności znajdującej się w środku czworoboku bryły projekcyjnej.